Ես չգիտեի, թե
ինչ է սերը,
Ի՞նչն էր այդքան
շուտ ինձ տնից
Ինչու՞ էր երկար
թվում գիշերը,
Եվ ինչի՞ց էր,
որ քունս չէր
տանում։:
Ես չգիտեի, թե
ինչ է սերը,
Բայց ոչ մի անգամ
չէի քարկոծում,
Երբ վազում էին
ձեր գիժ հորթերը
Մեր կանաչ-կանաչ
բանջարանոցում...
Ես չգիտեի, թե
ինչ է սերը,
Բայց ուզում
էի գտնել մի հնար,
Որ ձեր ծաղկաբույր
դեզի ստվերը
Ամբողջ օրը մեր
կտուրին մնար։:
Ես չգիտեի, թե
ինչ է սերը,
Բայց երբ քո տատը
մեր տուն էր գալիս,
Շփոթվում էին
սրտիս զարկերը,
Եվ պոկվում էի
օջախի սալից։:
Բայց երբ գնացի
ես հեռուները,
Ես չմոռացա նոր
սիրո բոցում,
Տատիդ փեշերը,
դեզի ստվերը,
Այն գիժ հորթերը
բանջարանոցում։:
Ձեր այն պարտեզը,
ձեր այն ծառերը...
Եվ նոր հասկացա
առանց թախծելու,
Որ այդ է եղել
առաջին սերը
Ու երբեք-երբեք
չի մոռացվելու։:
1954 թ