Աֆորիզմ-Ասույթներ

Ու լռություն է
իջել ամենուր,
ուր ոտք չի դրել
մարդն իր մտքերում:

* * *

Երբ ցանկանում,
բայց և չես ձգտում.
Ցանկությունդ միշտ
քեզ բարդ է թովվում:

* * *

Հեզ ու համե՞ստ եղար,
վեհությունը չմոռանաս,
որ հավասարակշռել ինքդ
Քեզ կարողանաս:

* * *

Պայման-պայմանական է
ամեն շարժում կյանքում,
եթե պայմանն այդ-
բարուն է ծառայում:

* * *

Մոլորյալ գառնուկը`
գայլի պես գազան…
հոշոտեց մարմին մի
Սրբազան:

* * *

Ընկերդ նա է, ում
պարտք ես շատ թե քիչ,
բայց նա այդ մասին
չի ասում ոչինչ:

* * *

Ճաչանչը հույսի
երկնքում բացված,
դեռ շարժում է
դուռը լույսերի:

* * *

Թե կաս-կլինես,
թող որ ծիծաղեմ.
Չէ՞ որ արդեն կաս…
Էլ ինչո՞ւ տխրեմ:

* * *

Իմ կանչելը`
քո լռելը.-
Մեր երկուսի
կյանքի դերը:

* * *

Արժանի չեղան
նրանք այն սիրույն,
որը զգաց հոգին
նրանց մարմնում:

* * *

Քանի դեռ չկա
խոսք-համաձայնի…
Բանաստեղծը լոկ
անիվ է սայլի:

* * *
Լսարանն այս մեծ,
ծվատ է ու խեղճ-
երբ չկաս այնտեղ,
հայրենասիրական երգ:

* * *

Եվ ցավոք սրտի
այնպես պատահեց,
որ գայլը գառին
կերավ իսկապես:

* * *

Դու նման ես
այն հասկի գլխին,
որը լցնում են
ծանր ալրաղացին:

* * *
Եվ հինավուրց է
քաղաքը կանգուն,
որտեղ մենք նորն ենք
կառուցել փորձում: