ԻՐԻԿՎԱՆ ԴԵՄ

Հեշտ այգուն մոտ երազեցի, մըրափիս մեջ,
Վառ գույներով դրասանգված երգը կյանքին.
Եվ դողդոջուն ծիածաններ մետաքսառէջ
Ու փաղփածոպ, կ’երկարեին աշխարհ մ’անգին:

Օրվան կյանքի տըվայտանքներ` իմ հորձանուտ
Երազներուս հըմայքն ի սպառ փարատեցին.
Ու դիտեցի կյանքը մոտեն, զերծէ օատրանուտ
Խոլ խաղերե,– կոտտանքներով դաժան խոցին:

Իրիկվան դե՜մ… Ըստվերները կ’իյնան արագ:
Զուր առտըվան երազանքներս ես կ’որոնեմ.
Ըմպեց անոնց լույս շիթերը սեր մը վայրագ.
Հեծեծանքիս հետ մընացած մինակ, հո՛ն եմ…

1902