ՍԻՐԱՁԱՅՆ ՀԾԾՅՈՒՆՆԵՐ

Տո՛ւր համբույրիս խանդոտ` շըրթունքըդ բուստե
Հուրի՜ աննյութ, փաղփուն ծաղիկ երազի,
Ըսպասումի հովեն տենչըս կը մսի՜,
Ա՜հ, քու սիրույդ ջերմությունով զիս պատե:

Կույս գրկիս մեջ նետե գըլուխըդ չքնաղ.
Ջինջ նայվածքիդ զույգ եթերներդ ինծի՜ տուր,
Ցանե հոգվույս մեջ սիրակայծ սրտիդ հուր
Եվ հնչեցուր առջի սիրույն հոն թակաղ:

Սև սաթի գույն վարսերուդ թովքը բոլոր,
Ու ծաղկալից հոգվույդ շունչը վարդաբույր,
Լեցուր գրկիս, լեցուր սրտիս մեջ թափուր,
Թո՛ղ գգվանքիդ ըմպեմ հեշտանքն անսորվոր:

Ա՛լ կը հաշմե հոգիս պաշտումն իտեալ.
Լոկ հեռուեն ժպտող քու սերդ ալ չունի
Ինծի համար իրեն թովանքն երբեմնի.
Եկո՛ւր, մոտեն զիս սիրովըդ պատե ալ:

1906