Դրվում
է
ա. նոր տողից
գրվող ուրիշի
խոսքից հետո`
հեղինակային
խոսքից անջատելու
համար (միջակետի
կամ ստորակետի
հետ զուգակցված):
Օրինակ`
Երկինքն ու
երկիր մեզ
ձայն են տալիս.
-Դռները բացե՛ք,
գարո՛ւն է
գալիս: (Հ. Սահյան)
բ. պիեսներում`
գործող անձի
անվան և նրա
սկսվող խոսքի
միջև:
Օրինակ`
ՄԱՐԻԱՄ (մազերը
շտկելով): - Գնանք
ՍԵՅՐԱՆ – Լսեցեք,
երդվում եմ
իմ նամուսով,
որ Սուսանը
կամ իմը կլինի,
կամ գերեզմանինը:
գ. բառի և նրա
բացատրության
միջև:
Օրինակ`
եդեմական –
դրախտային
դ. սկիզբը
և վերջը նշանակող
բառերի կամ
թվանշանների
միջև:
Օրինակներ`
Երևան – Ստեփանակերտ
երթուղի
9 – 10-րդ դասարանները
կոչվում են
ավագ դպրոց:
ե. հեղինակի
ուղիղ ձևով
հանդես եկող
անվան և նրա
ստեղծագուրծության
միջև:
Օրինակ`
Հովհաննես
Թումանյան
- <<Գիքոր>>