ՎԵՐԱԴԱՐՁ

 Այս ձմռան ցրտին
Մի խենթ կարոտ է
Այրվում իմ հոգում
Գարուն եմ փնտրում.
Խենթ մանկությունս է
Իր գիրկը կանչում,
Իմ հին ու ծանոթ
Սարերն եմ փնտրում...
Վազում եմ ասես
Ես ոտաբոբիկ,
Ձնծաղիկներ եմ
Փնտրում ամենուր
Ու ինձ եմ անվերջ
Փնտրում նրանց մեջ
Ու շշնջում եմ
Կարոտով անվերջ.
- Նորից մանկացա
Ես ձեր լանջերում
Նորից խենթացա
Իմ ծանոթ սարեր,
Ու ամեն գտած
Ձնծաղիկի հետ
- Իմն է, հեռացե՛ք,
Իմ ձնծաղիկին
Մատով չկպչեք:
Ու առաջվա պես
Մեծ-մեծ քարեր եմ
Ժողվում ու դնում,
Ու ամեն մեկին
Քարով նշանում,
Հետո հաշվում
Քարերն այդ բոլոր,
Նորից խենթանում,-
- Այս մեր սարերում,
Ծանոթ սարերում
Այսքան ձնծաղիկ
Բացի ինձանից,
Ոչ ոք չի փնջում

1980