ՀՍԿԱՆԵՐԻ ՔԱՐ ԱՉՔԵՐԻՆ

 Իմդեմհազար-հազար խութեր,
Բայցքայլում եմ , գնումեմդեռ.
Պայքարեղավճամփասանցած,
Չդիմացավսիրտսմաշված.
Վիրավորէսիրտսմարդիկ,
Դեղուդարմանեսչգտա
Դեռհոսումէջուրը պղտոր.
Մուժէհայիօրըվաղվա
Արդարությունշա՜տ փնտրեցի,
Բայց ապառաժիմ դեմելավ.
Ողջ աշխարհըկեղծ, երկդիմի,
Դավեր նյութող, արյանծարավ:
Ազգսէլմիբուռ, եղեռնապրած.
Այսցավնէինձանվերջտանջում
Մենքմիկետ ենք, աշխարհըմեծ,
Այսմտքերն ենսիրտսլափում.
Կդիմանա՞սդուիմխեղճազգ
Հզորներիխարդավանքին.
Դումիփոքրիկ, նվազմիհասկ
Հսկաներիքարաչքերին
4.11.2005թ