Քո՛ւյր
իմ, ցանքին
մեջ կակաչներ
կան, քաղե՛.
Ահա սիրող սիրտերու պես կ'արյունին:
Պիտի իրենց բաժակներեն բյուրեղե
Խըմենք ալիքն արևին:
Անոնք ա՛յնչափ բըռնըկեր են` որ կարծես
Հըդեհն իրենց կ'այրե դաշտերը անհուն:
Պիտի իրենց բաժակներեն հըրակեզ
Խըմենք կայծերն աստղերուն:
Քո՛ւյր իմ, քաղե՛, լորի մը պես ծածկըված
Ցորեններուն մեջ` որ մեղմիկ կը նազին:
Պիտի իրենց բաժակներեն բոսորած
Խըմենք արյունն ակոսին:
Անոնք ծըռած արտույտներու բույնին վրա
Լալ շողերով ողկույզ ողկույզ կը ծըփան:
Պիտի իրենց բաժակներեն հակընթյա
Խըմենք խոստումը Գարնան:
Քաղե՛, քո՛ւյր իմ, կակաչ չէ, բո՜ց քղե դուն.
Հըրդեհն իրենց լեցուր գոգնոցդ կույսի:
Պիտի իրենց բաժակներեն փափկասուն
Խըմենք կրակներն Հունիսի:
Ծաղկե՜ր, ծաղկե՜ր են բերնիդ պես քնքշենի,
Կը խոսակցին ցորյանին հետ օրորուն:
Պիտի իրենց բաժակներեն ծիրանի
Խըմենք գաղտնիքն հասկերուն:
Քաղե՛, քույր իմ, պիտի պսակվինք անոնցմով
Վաղվան զըվարթ տոնին համար գյուղակին:
Եվ պիտի այդ բաժակներեն, պարելով,
Խըմենք գինին Տարփանքին: