ՏԵՐԵՎ

Ես նայում էի ականջիդ օղին -
Ցող էր - և շատ էր քեզ սազում տերև ։
Երբ տալիս էիր ստվերդ հովին,
էլ ինչո՞ւ էիր ափսոսում, տերև ։
Աչք էիր ածում դու Հարդագողին,
Հարդագողն էիր երազում, տերև :
Փոխվել ես հիմա դու բոլորովին,
Ի՞նչ Է կատարվել քո ներսում, տերև :
Ձեռքդ բուռ արած ընկել ես հողին,
Մի բուռ ձմեռ ես աղերսում, տերև։