Գարունդ հայերեն
է գալիս,
Ձյուներդ հայերեն
են լալիս,
Հայերեն են հորդում
ջրերդ:
Հավքերդ երգում
են հայերեն,
Խոփերդ հերկում
են հայերեն,
Հայերեն են տոկում
գրերդ:
Արևդ հայերեն
է ծագում,
Ծառերդ հայերեն
են ծաղկում,
Հայերեն են պայթում
բառերդ:
Հունդերդ ծլում
են հայերեն,
Ձեռքերդ կռում
են հայերեն,
Հայերեն են լռում
քարերդ:
Ձորերդ շնչում
են հայերեն,
Զոհերդ ննջում
են հայերեն,
Հայերեն են տանջում
ցավերդ:
Որքան էլ ձեռքից
գնացել,
Դու էլի հային
ես մնացել,
Հայերեն են հառնում
սարերդ:
Թող Աստված եղածը
պահի,
Եվ հետո ինչ էլ
պատահի,
Ձյուներդ հայերեն
են լալու,
Գարունդ հայերեն
է գալու,
Հայերեն են գալու
դարերդ......