Գուցե նստած
պատշգամբում
Թախծում ես
դու մեկի մասին,
Որ երազում
է ուրիշին,
Եվ քեզ բնավ
չի նկատում:
Ես քո դիմաց
այրվող մի
հուր,
Չես նկատում
, այրվում եմ
զուր,
Մեկն էլ գուցե
ինձ է փարվում
Իր իղձերում,
իր աշխարհում:
Դու ուրիշի,
ես՝ քո դիմաց
Դողում ենք
լուռ, այրվում
անվերջ
ՈՒ մոխրանում
մեր չսիրած
,
Մեզ չսիրող
թևերի մեջ: