Ես մարդ եմ, լսե'ք,
մարդ եմ, հատկապես,
երբ որ կանգնած եմ անասունի մոտ,
հատկապես,
երբ որ մեծախոսում եմ
ճշմարտությունից
երբ որ...
նրան դեռ չեմ մորթել:
Իմ անունը Մարդ է,
անուն, որն ինձ Տերն է տվել,
որը երբեք ես չեն պղծել.
երբեք չեմ մորթել...
երբեք չեմ զզվել ես իմ անունից,
երբեք չեմ ձգտել`
ազատվել նրա իշխանուրյունից:
Արցունքներն իմ մարդկային են
ու մարդկաին են տանջանքները իմ,
քանի չեմ քերթել ինքս իմ կաշին:
Եվ կրքերն են իմ մարդկային,
քանի չեմ քնել շնագայլի հետ,
քանի դեռ կրքի այրման գագաթին
նրան չեմ մորթել:
Ես իրոք մարդ եմ,
և ես խնդրում եմ.
սիրեք ինձ մի քիչ,
քանի չեմ մորթել: