Հեռավոր ու
ամայի
Ծովերու մեջտեղ
Ես ունենալ
կուզեի
Պալատ մը բյուրեղ.
Եվ երթայինք
միասին
Քեզ հետ, սիրական,
Թաղել մեր
սերն այդ բույնին
Մեջ առանձնության:
Մեր շուրջը,
գիծ բաժանման
Երկնի և ծովուն,
Խաժ հորիզոն
մ’հեշտական
Բոլորեր անհուն:
Հոն պատմեինք
իրարու,
Հառած աչք
աչքի,
Մեր խոլ երազն
օդաչու,
Մեր երազն
ոսկի:
Ու մեզ միայն
լսեին
Լուռ ժայռերն
անշարժ,
Մեզ միմիայն
տեսնեին
Ամպերը շղարշ:
Ծովուն շշունջն
իր խորին
Երգով վեհափառ
Օրորեր սե՛րը
մերին,
Մինչև մահը
գար…