Յաղթանակի
գիշերն է այս
տօնական . -
Հա՛րս, եղ լեցո՛ւր
ճրագին ։
Պիտի դառնայ
կռիւէն տղաս
յաղթական .
-
Հա՛րս, քիթը
ա՛ռ պատրոյգին.
Սայլ մը կեցաւ
դրան առջեւ,
հորին քով
. -
Հա՛րս, վառէ՛
լոյսը ճրագին
։
Տղաս կու գայ
ճակատն հպարտ
դափնիով . -
Հա՛րս, բեր
ճրագը շեմին
։
Բայց… սայլին
վրայ արի՞ւն
եւ սո՞ւգ բեռցեր
են…
Հա՛րս, ճրագը
ասդի՛ն երկարէ
։
Հերոս տղաս
հոն զարնուա՜ծ
է սրտէն . -
Ա՜խ, հա՛րս,
ճրագըդ մարէ՜…
։