Մենք ուխտ
ունենք՝ միշտ
դեպի լույս,
Ու գընում
ենք մեր ճամփով,
Մըրրիկներով
պատած անհույս,
Սև խավարով,
մութ ամպով:
Մենք անցել
ենք արյան
ծովեր,
Սուր ենք տեսել
ու կըրակ,
Մեր ճակատը
դեմ ենք արել
Մըրրիկներին
հակառակ:
Ու թեպետև
պատառ-պատառ
Մեր դըրոշը
սըրբազան,
Ու մենք չունենք
տեղ ու դադար՝
Երկրից երկիր
ցիրուցան:
Բայց գընում
ենք մենք անվեհեր
Զարկերի տակ
չար բախտի,
Մեր աչքերը
միշտ դեպի
վեր՝
Դեպի լույսը
մեր ուխտի:
1903