Դրվում
է
ա. անշաղկապ
բարդ համադասական
նախադասությունների
բաղադրիչ նախադասությունների
միջև, եթե դրանք
որոշ ինքնուրույնություն
են պահպանում:
Օրինակ`
Քամին դադարեց.
ամպերը ցրվեցին.
շողաց պայծառ
արևը:
բ. երկու նախադասությունների
միջև, եթե երկրորդը
նախորդի բացատրությունն
է:
Օրինակ`
Դուռը բացեցի
և շվարած կանգ
առա նախամուտքում.
դրսում հորդ
անձրև էր:
գ. առաջադաս
հեղինակային
խոսքի և նրան
հաջորդող որոշիչի
ուղղակի խոսքի
միջև:
Օրինակ`
Արջը գոհ մրթմրթաց
քթի տակ. <<Ա՛յ
ընկերս էսպես
շիտակ պիտի
լինի. Դե՛հ
շիփ-շիտակ
գնա՛ հիմի>>:
(Շիրվանզադե)
դ. բառի կրճատված
մասի փոխարեն:
Օրինակ`
Առավոտյան
տեսա ընկ.
Արամյանին:
ե. համարակալումների
ժամանակ, հերթական
համար նշանակող
թվից կամ տառից
անմիջապես
հետո:
Օրինակ`
Հայերենի հոլովները
7-ն են.
1. ուղղական
2. սեռական
3. տրական
…
Հայերենի գոյականն
ունի երկու
թիվ.
ա. եզակի,
բ. հոգնակի
զ. բացատրությունից
հետո, եթե անմիջապես
հաջորդում
են օրինակներ:
Օրինակ`
Որոշյալ առման
դեպքում գոյականների
վրա դրվում
են որոշիչ
հոդեր.
քաղաքը, գյուղը,
կատուն:
է. բառից կամ
բառաշարից
հետո, եթե հաջորդում
է ահա, սա, սրանք
բառերով սկսվող
կարծիք, միտք:
Օրինակ`
Լինե՞լ թե
չլինել. սա
է խնդիրը: (Շեքսպիր)