Դրվում
է
ա. կոչականի
վրա, իսկ եթե
նախադասության
ոչ դերանվանական
լրացում ունի,
լրացման վրա:
Օրինակ`
Պտտվի՛ր,
պտտվի՛ր կարուսե՛լ,
Ես քո երգը
վաղուց եմ
լսել...
...
Ահով, ահա կանչում
եմ քեզ,
Ցոլա՛, ցնո՛րք
Նաիրի....
բ. հրամայական
եղանակի բայերի
վրա (ոչ միշտ),
արգելական
հրամայականի
դեպքւմ` մի-ի
վրա:
Օրինակ`
Հեռացի՛ր,
մոռացի՛ր,
մի՛ հիշիր,
Ինձ այդպես`
քրոջ պես, մի՛
գթա:
գ. կոչական
և բնաձայնական
ձայնարկությունների
վրա
Օրինակներ`
-Տո՛, Ձենով
Օհան, տո՛,
մահի տարած…
(Հովհ. Թումանյան)
-Թը՛խկ, թը՛խկ,
- լսվում էր
կացնի ձայնը:
դ. կրկնադիր
շաղկապների
վրա (ոչ միշտ):
Օրինակ`
Շատ տարիներ
են անցել, բայց
չեմ մոռանում
ո՛չ այս դեպքը,
ո՛չ այն իրիկունը...
ե. նախադասության
որևէ բառի
վրա, որը տրամաբանական
շեշտ է կրում:
Օրինակ`
Օ՛, գարնա՜ն
ամիս, ապրելո՛ւ
ապրիլ… (Ս. Կապուտիկյան)