Դրվում
են
ա. մեջբերվող
ուրիշի ուղղակի
խոսքի սկզբում
և վերջում:
Օրինակ`
<<Չդիմացավ՜,
չճանաչե՜ց,
չհասկացա՜վ>>,-
յուրովի ճչաց
ծաղկողը մտքում:
(Վ. Խեչումյան)
բ. գեղարվեստական
կամ գիտական
երկերի վերնագրերի,
թերթերի անունների
մեջբերման
դեպքում:
Օրինակ`
Րաֆֆու <<Սամվել>>
վեպը պատկերում
է չորրորդ
դարի դեպքերը:
գ. զանազան
կազմակերպությունների,
հաստատությունների,
ձեռնարկությունների,
մեքենաների
մակնիշները,
անվանումները
հիշատակելու
դեպքում:
Օրինակներ`
<<Անանիա
Շիրակացի>>
վարժարան
<<Ժիգուլի>>
ավտոմեքենա
դ. հեգնական,
ծաղրական երանգով
կամ հակառակ
իմաստով գործածվող
բառերն անջատելու
համար:
Օրինակ`
Բայց շատ <<խելոք>>
ես:
ե. որևէ բառ,
կապակցություն,
նախադասություն,
կամ այլ լեզվական
միավոր ընդանուր
խոսքից անջատելու,
տարբերակելու
համար:
Տպագիր խոսքում
նույն բանը
կարելի է անել`
նշված միավորները
տառատեսակով
ընդգծելով,
թավ կամ շեղ
տառատեսակներով
գրելով:
Օրինակ`
<<Ձյուն եկավ>>
նախադասությունը
պարզ համառոտ
է: