ԱԾԱՆՑԱԿԱՆ ԲԱՌ
Երբ բառը կազմւած է մի արմատից և մի ածանցից կոչւում է ածանցական բառ: Ածանցները լինում են երկու տեսակ՝ նախածանց և վերջածանց: Երբ ածանցը բառի վերջումն է, կոչւում է վերջածանց:
Կազմել ածանցական բառեր հետևեալ վերջածանցներով:
Հետևիր տւած օրինակներին:
- աւէտ – հոտաւէտ, ծաղկաւէտ 7. աւոր – թագաւոր, ձիաւոր
- եղէն – մսեղէն, կանաչեղէն 8. ենի – խնձորենի, վայրենի
- նոց-անոց – հիւսնոց, զօրանոց 9. ական – օգնական, պատմական
- ացի – գիւղացի, քաղաքացի 10. իկ – հայրիկ, քոյրիկ
- ագոյն – մեծագոյն, լաւագոյն 11. ուհի – ընկերուհի, ուսուցչուհի
- արան – ննջարան, տպարան 12. ոտ, կոտ – աւազոտ, ամաչկոտ
Բացատրել. թէ այս վերջածանցներն ի՞նչ նոր իմաստ են տալիս բառին:
Ածանցը միայն բառի վերջում չի գրւում. բառեր էլ կան, որոնց ածանցը դրւում է բառի սկզբում: Այսպիսի ածանցները կոչւում են նախածանցներ: Նախածանցներից հինգը՝ ան, ապ, դժ, տ, չ կոչւում են ժխտական կամ բացա-սական մասինկներ. որովհետև ժխտում են բառի իմաստը. օրինակ՝
- ան – անբախտ, անտուն 4. տ – տգեղ, տգէտ
- դժ – դժգոյն, դժգոհ 5. չ – չտես, չհաս
- ապ – ապերախտ, ապօրինի
Համ -. նախածանցը ցոյց է տալիս նոյնութիւն. օրինակ՝ համաձայն, համա-զգեստ, համազարկ և այլն:
