Հազար
երանեկ ձեզ
արագիլներ,
Որ ձեր դեմ չկան ոչ մի սահմաններ,
Բաց են ճամփեքը գոնե ձեզ համար,
Աշխարհում մեր այս այսքան անարդար
Ո՞ւր էր, որ ես էլ թռչուն դառնայի
Թռչեի պապերիս Էրգիրն անգին
Նստեի մեր տան մամռոտ տանիքին,
Բույնս հյուսեի մեր բարդու ծառին.
Անհաս կարոտը սիրտս թռչեի
Իմ նախնյաց շիրմին այցի գնայի
Թռչեի բոլոր արահետներով,
Բարձր սարերով ու մեր արտերով
Իջնեի մեր սուրբ լեռան գագաթին,
Ու վերջ չունենար իմ այս երազին:
2003, Բրյուսել