Միտքս պայծառ
ու թեւավոր
Ասես լինի կանթեղավոր
Աստղ երկնային, ջահ լուսատու
Ճամփին վառվող ամեն մարդու.
Սատար ու լույս մոլորվածին,
Մթնում ճամփին կորցրածին
Պաշտպան թույլին, հալածվածին,
Անտեր-անտուն մնացածին
Լուսաճաճանչ իմ շողերով
Ամեն քար սիրտ լցնեմ սիրով
Շուրջս ամենուր բույր խնկարկեմ
Նվիրումի բոցով այրվեմ
Ողջ էությամբ, հրավառվեմ
Մոմի նման՝ հալվեմ, մաշվեմ...
2004, Բրյուսել