ԶԱՐԹԻ՛Ր, ԼԱՈ

Խեղճ մշեցին մընաց լալով,
Հեռու երկրներ ման գալով.
Մեռավ թուրքի պարտքը տալով,
Զարթի՛ր, լաո, մռնիմ քըզի:

Չուր ե՞րբ մընամ էլու դռներ,
Էրթամ գտնեմ զիմ խեղճ գառներ.
Սուքեմ զիմ բախչի ծառեր,
Զարթի՛ր, լաո, մռնիմ քըզի:

Գրող տանի քուրդ Հասոյին,
Որ ըսպանեց ջոջ Ափոյին.
Իլաջ մացեր Արաբոյին,
Զարթի՛ր, լաո, մռնիմ քըզի:

Սևիլ, շիվար մացած հայեր,
Եղած անտուն, բնավ հավքեր.
Սուլթան կուզե ջնջե մըզի,
Զարթի՛ր, լաո, մռնիմ քըզի: