Մամեն մածուն մերել է

Մամեն մածուն մերել է,
Ծառի հովին դրել է,
Փեսեքին տուն բերել է...
Անտեր մնա գող կատուն,
Փեսոց փայը կերել է:

Մամեն հավեր մորթել է,
Մեկիկ-մեկիկ փետրել է,
Թոնրի շուրթին դրել է...
Ախ, կրակին ի՞նչ ասեմ,
Չաղլիկ հավերն էրել է:

Մամեն գինին բացել է,
Թասերի մեջ ածել է,
Փեսեքին պարծեցել է...
- Ի՞նչ իմանար խեղճ մամեն,
Որ ալ գինին քացխել է:

Փեսեք թողին գնացին,
Մանեն, հարսներ մնացին,
Նստած լացին ու լացին,
Էն գող կատվին բռնեցին,
Էն քացախով խեղդեցին,
Էն կրակով էրեցին,
Փեսոց նորից բերեցին,
Փեսոց սրտեր շահեցին,
Աշխարհ հարսնիք արեգին,
Հասան իրենց մուրազին: