Հրաշք-աղջիկ,
գիշերների
թագուհի,
Ճառադայթող
քո աչքերով
դու եկար,
Ոսկե բոցով
լցրիր հոգին
իմ տկար,
Հրաշք-աղջիկ,
ցնորքների
դիցուհի...
Կախարդ լուսնի
հրապուրող
շողի պես
Դու ժպտացիր
գուրգուրանքով
սեթևեթ,
Ազատ սիրտըս
շղթայեցիր
առհավետ,
Հրաշք-աղջիկ,
դո՛ւ, միշտ
հաղթող ու
միշտ հեզ։
Դու մի ցավոտ
հիացումի երգ
գիտես,
Քո ժպիտում
կա խորհուրդի
մի փայլանք,
Քո աչքերում
կա մի անանց
զմայլանք.
Դու չըմեռնող
մի վայելքի
խոսք գիտես...
Հրաշք-աղջիկ,
անհայտ երկրի
մանուշակ,
Գիշերային
արեգակի ճառագայթ,—
Դու իջնում
ես՝ կարող,
որպես մահու
խայթ,
Քնքուշ, որպես
անդարձ բախտի
հիշատակ...
1906