Կանչում
ես անվերջ
Կապույտ հեռվից,
Շշուկով անուշ
Կանչում ես
ինձ։
Թփերն ես շարժում,
Շրշում անուշ
Շշուկով պայծառ
Ու փաղաքուշ...
Անհայտ է ուղին
Քաղցր երկրիդ,
Ուր բախտ է
անանց
Անանց ժպիտ։
Ուր ծաղիկ
ու երգ
Ուրիշ են, այլ,
Ու անմահական
Փառք է ու փայլ։
Այս իրիկնային
Կապույտ երկրում
Դու ես միշտ
շրջում
Ու մեղմ երգում։
Ու կանչում
ես միշտ
Անհայտ հեռվից,
Շշուկով անուշ
Կանչում ես
ինձ։
[1908]