Դրվում
է արտասանության
երկարաձգմամբ,
զգացմունքներով
արտարբերվող
բառերի վրա,
ավելի հաճախ`
ձայնարկությունների:
Օրինակներ`
-Վա՜հ, էս մարդիկ
ի՜նչ վաղ
են քնում:
-Հե՜յ, ո՞ւր
ես, Դավիդ, հայոց
պահապան…
-Վա՜յ, փախե՜ք,
եկա՜վ… հա՜յ,
հարա՜յ, եկավ…
(Հովհ. Թումանյան)