Խելահեղ աչքերով, բոբիկ, մորուքդ հողմով ցիրուցան

Խելահեղ աչքերով, բոբիկ, մորուքդ հողմով ցիրուցան`
Ձգեցավ սևահեր զգեստ, բզկտված փշերով հազար
Անցնում ես հերկերով այս ամա, դարերով այնքա՜ն ծանոթ
Եվ - մաքուր ցորյանի նման - գրում ես հնչյուններ հայրենի...
1936 :